Australië •Update 7•

Daaar ben ik weer!
Nog een weekje en dan zijn er precies 12 maanden om.. Het plan van 6 tot 9 maanden bereidde uit tot precies 12 maanden.
Vaak voelt het alsof het gisteren was dat ik hier aan begon. Dat ik landde in Brisbane, een stad waar ik nog nooit geweest was. Dat maakte het spannend maar ik keek onwijs uit om aan iets nieuws te beginnen.. een tijd dat hopelijk fantastisch zou gaan worden.
Bijna 12 maanden later zit ik hier te proberen te omschrijven hoe ik me voel over afgelopen jaar. Ik kan je zeggen: ik vind het altijd lastig om mijn ‘gevoel’ te omschrijven, maar dit valt niet te doen, haha!

Voor de mensen die dachten dat ik nooit meer terug kwam.. omdat ik de immigratie dienst niet achter me aan wil hebben, ik kom terug!
Mijn working-holiday visa van 1 jaar zit erop, en dat betekend dat ik gedag ga zeggen tegen Australië.
Het klinkt onwijs cliché maar ik voel me hier zó goed, dat ik het echt heel lastig vind om weer terug naar huis te gaan. Ik kijk er ontzettend naar uit om iedereen thuis weer te zien, want elkaar in het echt spreken en zien is echt veel beter dan whatsapp and facetime (waar ik overigens ook heel blij mee ben ;) )
Maar waar ik aan het begin nog niet kon wachten op het gevoel, heb ik nu het idee dat ik gedag moet zeggen tegen een land en de mensen waar ik me een jaar lang thuis heb gevoeld.

Een hele tijd later en heel veel ervaringen verder schrijf ik nu mijn laatste blog..
De vorige keer schreef ik over mijn reis naar Nieuw Zeeland en hoe ik mijn verjaardag hier vierde.

Kort hierna startte ik bij mijn nieuwe hostfamily waar ik al snel gewend was aan het gezin.
Vanaf het moment dat ik binnen kwam begon ik te wennen aan het drukke maar gezellige huishouden.
Het was totaal anders dan dat ik gewend was met Georgia en Jackson… Tasman (8), Karise (6) en Jaxon (3) hadden drie verschillende leeftijden en karakters wat het ‘au pair’ leven soms weer een uitdaging maakte. Maar ook onwijs lieve kinderen! Ik vond het altijd een eer als Tasman me vol trots haar 'Big sister' noemde! Met mijn hostparents Chris and Lauren klikte het gelukkig ook meteen. Ze zijn beide nog jong en onwijs betrokken met mij! Ik kon goed met ze praten en Lauren zei vaak dat ze me zag als een zusje in plaats van ‘Au Pair’
Zij waren al een lange tijd fanatiek aan het sporten en haalde mij over om mee te gaan. Samen met hen werd het een competitie wie er zo vaak mogelijk kon gaan waardoor ik het nu echt heel leuk vind en we elkaar nogsteeds berichtjes sturen of we naar F45 zijn geweest.
Met hen ben ik een weekend naar Fraser Island geweest waar we veel mooie plekken van het eiland hebben gezien en ik een weekend dubbel heb gelegen om hen en hun vrienden. Na 10 maanden Australië kwam ik ook hier weer achter de echte Australische gewoontes.. wat onder andere betekende dat we op Australische tijden begonnen met drinken en we elke dag kilometers over het strand reden waarna we vervolgens rustig aan te deden en volop genoten van die dag op het strand.
Sinds ik weer terug ben gegaan naar Meredith en Ian voor mijn laatste maanden heb ik Chris en Lauren nog veel gezien wat ik echt gezellig vond. Vaak vroegen ze mij om op zaterdagen nog voor hen te werken waarna ik nog vaak een avond daar bleef.

Daarnaast heb ik ook hier koningsdag gevierd en heb ik leuke mensen ontmoet waarmee ik nog veel heb afgesproken. Met de juiste mindset is het echt zo makkelijk om vrienden te maken, niet alleen backpackers, maar ook Australiërs zijn zo gastvrij en open waardoor je al snel leuke nieuwe dingen doet!
Om mijn reis langs de East Coast van Australië af te maken ben ik eind Mei nog een weekje naar Cairns gevlogen omdat dat de laatste plek was dat ik nog niet gezien had. In het hostel ontmoette ik leuke mensen waarmee ik Cairns in ging en ben ik een dag wezen snorkelen in het Great Barrier Reef, weer een droom die uitkwam!
Tussen alle leuke dingen die ik hier doe, ben ik ook bezig geweest met plannen voor de rest van dit jaar, alhoewel ik er liever nog niet aan wilde denken, haha!
Zoals ik al had beschreven in mijn vorige update, hebben Meredith en Ian, mijn eerste hostparents, gevraagd of ik weer terug wilde komen. Dit was omdat hun huidige aupair, Taylor, terug ging voor de zomer in America voor 2 maanden. Dit viel precies in mijn visa waarvoor zij vervolgens zouden betalen voor het omboeken van mijn retourticket zodat ik nog voor hun zou kunnen werken.
Na wat denken heb ik de keuze gemaakt om dat wel te doen zodat ik hier nog kan genieten van mijn tijd! Ik vond het een lief compliment en ondanks dat het hier kouder word wilde ik graag blijven tot mijn visa verloopt!
Intussen kwam de datum dat ik mij in moest schrijven voor een opleiding steeds dichterbij.
Ik heb geskyped met een decaan in nederland om mijn twijfels over verschillende opleidingen te bespreken en heb mij vervolgens ingeschreven voor een opleiding.
Begin September hoop ik te beginnen met de opleiding Tourism Management in Deventer.
Ik ga de opleiding starten in het Engels, waarbij ik hoop mijn baankansen in de toekomst te vergroten en een beetje in de internationale wereld te blijven ;)
Vanaf eind September ga ik daar op kamers en hoop ik dat mijn vier jaar studeren voorbij vliegen!
Ik merkte dat ik de laatste tijd mij meer begon te verdiepen in het reizen en alle dingen die daar bij komen kijken. Mede omdat ik zo geniet van mijn tijd hier en ik er zeker van ben dat de wereld nog heeel veel mooie plekken heeft! Ondanks dat ik hier het liefst nog een paar jaar blijf wonen probeer ik me elke keer weer iets meer te motiveren voor de opleiding! Vorige maand had ik een intakegesprek met mijn studieloopbaanbegeleider die mij helemaal vond passen in deze opleiding. Vond het fijn om dit te horen en ook motiverend voor mijn start!
Het is gek om te beseffen dat ik over iets meer dan weekje weer thuis zit en mijn leven er weer anders uit ziet.

Ik kan zeggen dat ik het iedereen aanraad om een tussenjaar te nemen! Naast het werken als au pair had ik het plan om zo veel mogelijk te zien van Australië. Als het kon leek het me tof om nog naar Nieuw Zeeland te gaan, en een jaar later kan ik niet geloven wat ik gezien en gedaan heb. Zo veel dingen die ik dacht dat ik niet kon, maar ik deed omdat ik niet echt een keuze had. Het feit dat ik hier alleen zat, liet me inzien dat ik meer kon dan dat ‘mijn gedachten’ me vertelden. Er zijn momenten geweest dat ik me alleen voelde, klein in een enorm land en bang. Maar er zijn zo veel meer momenten geweest dat ik me vrij voelde, geliefd door mensen hier en berichtjes van mensen thuis. Maar het beste gevoel wordt omschreven door het woord ‘alive’. Op mijzelf zijn brengt me altijd veel aan het denken, maar dat heb ik het afgelopen jaar heel anders ervaren. Het feit dat ik kon doen wat ik zelf wilde en intens genoot van wat ik zag en waarheen ik kon reizen maakte me gelukkig.
Nieuwe mensen ontmoeten die vrienden werden, alleen een berg beklimmen en de zon op zien komen aan de top, uren naar het blauwe water staren en zwemmen met wilde dolfijnen…
Ik kan uren doorgaan over waar ik dankbaar voor ben en wat me zó gelukkig maakt, haha.
Maar dit is een kleine omschrijving van mijn gevoel over het afgelopen jaar.

In mijn laatste week ga ik mijn spullen uitzoeken en in pakken.
Meredith en Ian hebben een klein afscheids feestje georganiseerd hier, heel lief! Ik probeer nog even niet te denken aan mijn afscheid hier, maar ik kijk er naar uit om iedereen thuis weer te zien!
Bedankt voor het lezen van mijn reisverslagen, alle berichtjes en medeleven, dat waardeer ik heel erg!

Liefs en misschien tot een volgend avontuur wanneer ik weer blogs schrijf :)
Thirza